The machine is us

Lehenengo web-ak HTML formatuan idatzi ziren. Formatu hau dokumentu web baten egitura definitzeko sortu zen, estruktura definitzen du. <p> elementua osagai estruktural bat da eta parrafoari egiten dio erreferentzia, <ll>, ordea, items zerrendari dagokio. Eta HTML formatua nagusituz zen heinean, elementu gehiago agertu ziren; hala nola, <h>, <i>…Beraz, HTMLn formatua bera eta edukia batera doaz.

Aldiz, XML lengoia, formatua eta edukiak banatzeko sortu zen. <title> ez du formatua definitzen, baizik eta edukia eta baita <link> eta descriptions> ere. Beraz, datuak esportatu daitezke, formatuetatik at. Bertan egiten duguna da zatitxoak sortu eta zatitxo bakoitzean guk nahi duguna sartu. Adb. blog-ak.

Erabiltzaileek ez diztuzte kode konplexuak ezagutu behar idazteko, web-etan edukiak publikatzeko (blog-ak adibidez).

Gainera, XMLk datuen truke automatikoa ahalbidetzen du (bideoak, argazkiak, irudiak, elkarrizketak..), eta ez bakarrik testuarena.

Baina… informazio guzti hau nork bilduko du? Ba guk geuk.

XMLrekin batera web orri bat sor dezakezu, non zure datuak bilduko dituzun. Beraz, GU GARA WEB-a, gu sortzen ari gara, gure informazioa da bertan dagoena, gure argazkiak, gure etiketak… Adibidez, argazkiak publikatu eta etiketatzen ditugunean, gu gara makinari (ordenagailua) irakasten diogunak. Lotura bat sortzen dugun bakoitzean ere ideia bat erakusten diogu.

Gizakiok milaka aldiz klikeatzen dugu eta web orriak bisitatzen ditugu; beraz, milaka aldiz ere erakusten diogu makinari. Esan daiteke, hortaz, GU GARELA MAKINA.

Testu digitala, hipertestua edo web-a ez da soilik informazioa lotzea, pertsonak lotzea baizik. Web 2.0 pertsonak elkartzea, biltzea da; izan ere guztiak ari dira informazioa partekatzen, konpartitzen, laguntzen, parte hartzen, elkarrekin lan egiten!

Bideo honek hainbat gauza berpentsatu behar ditugula esaten du; hala nola, egilearen eskubidea, egiletasuna, nortasuna, etika, estetika, erretorika, boterea, pribatasuna, merkatua, amodioa, familia eta gu geuk. Honen inguruko gogoeta egin beharko genukeela proposatzen du. Nire ustez, guzti honen arrazoia interneten eragina da. Hau da, gaur egun Internetek ikaragarrizko garrantzia dauka gizartean eta edozer gauza medio honen bitartez egiteko aukera dugu. Hori dela eta, aipatutako kontzeptuak kolokan jar daitezke internetek eskaintzen dizkigun milaka aukerak direla eta. Amodioa, esaterako, chat eta sare sozialen bitartez aurki daiteke; pribatasuna erabat kanpo geratzen da web orria, blog-a, kontu elektronikoa, etab. sortzen dugunean. Era berean nortasuna, egiletasuna, eta egilearen eskubideak ere arriskuan jarri daitezkeelakoan nago. Azken finean interneten menpe geratu ahal dira balore horiek guztiak. Baita gizartea eta gizakiok ere.